สนับสนุนโดย สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม Supported by Office of Contemporary Art And Culture ,Ministry Of Culture

หน้าแรก
ข่าว
วิจารณ์
สัมภาษณ์
บทความพิเศษ
รายงานหนังไทยในเทศกาลหนังต่างๆ
รายชื่อหนังสือและบทความเกี่ยวกับหนังไทย
รายชื่อ ที่อยู่ หน่วยงาน
 
รายชื่อหนังเก่า
 
 
 
 

   

บทวิจารณ์ อนธการ

 

สรดิเทพ ศุภจรรยา / 8 ส.ค. 2558

 
Share |
Print   
       
 




“กูเกลียดเวลาคนร้องไห้ เพราะเหมือนเขาไม่มีวันผิด”

“ตั้ม” ระบายอารมณ์ด้วยประโยคนี้กับ “ภูมิ” ในตอนต้นเรื่อง ตั้มเป็นเด็กมีปัญหา อยู่ที่บ้านก็โดนพ่อทุบตีเรื่องขโมยพระพุทธรูป โดนพี่ชายข่มขู่เรื่องเอาปืนไปขาย อยู่โรงเรียนก็โดนเพื่อนซ้อมเพราะไม่คืนเงินที่ยืมไป แต่ในทุกสถานการณ์เขาไม่เคยร้องไห้เลยเพราะลึกๆแล้วเขายอมรับว่าผิดจริง (แม้จะไม่ได้พูดออกมา) จนกระทั่งท้ายเรื่อง เขาร้องไห้กับการกระทำที่โหดเหี้ยม ที่เขากลับไม่ได้มองว่าเป็นความผิดตน

นี่คือ “อนธการ” เป็นความมืดหรือความโง่เขลาที่มาครอบงำจิตใจของตั้ม เหมือนในช่วงเวลาหลังพระอาทิตย์ตกดินที่ค่อยๆเปลี่ยนเป็นกลางคืน หรือเหมือนมีผีมาบังตาไม่ให้เห็นความดีความชั่วในการกระทำของตน

อนธการ (The Blue Hour) หนังยาวเรื่องแรกของนักทำหนังสั้น อนุชา บุญวรรธนะ ถ่ายทอดความคลุมเคลือ อึมครึม และมืดมนของจิตใจตั้มได้ดีเยี่ยม ผ่านบรรยากาศที่มืดสลัวตลอดเรื่อง การเคลื่อนไหวกล้องแบบช้าๆ เพลงประกอบที่กดดันและบีบคั้นอารมณ์ชวนให้คนดูลุ้นตลอดว่าจะเกิดอะไรขึ้น และโลเคชั่นกับการจัดฉากที่สื่อถึงความสกปรกและความอ้างว้างที่เกิดขึ้นจากการถูกทอดทิ้ง เช่นสระว่ายน้ำร้าง ตะไคร่น้ำที่ขอบสระ กองขยะมหึมา หรือดาดฟ้าที่ว่างเปล่า

คนดูต้องใช้สมาธิกับหนังเรื่องนี้เป็นอย่างมาก เพราะบางฉากไม่ได้ดำเนินเรื่องตามเวลา และบางฉากเป็นเหตุการณ์ใต้จิตสำนึกของตั้ม เป็นลางบอกเหตุล่วงหน้าว่าจะเกิดโศกนาฏกรรมขึ้นในตอนท้าย ถ้าไม่สังเกตดีๆ อาจพลาดรอยต่อระหว่างโลกความจริงกับโลกความคิดนี้ได้

นอกจากนี้ หนังยังมีการสอดแทรกปัญหาที่เกย์หนุ่มอย่างตั้มเจอบ่อยๆ เช่นเรื่องที่บ้านไม่ยอมรับ สังคมไม่ยอมรับ โดยให้ตั้มชอบเดินบนกำแพงและเกาะตามขอบตึกเป็นสัญลักษณ์ว่าไม่มีที่ยืนในครอบครัวและสังคมปัจจุบัน และในฉากที่ตั้มกับภูมิวาดฝันอนาคตด้วยกัน เป็นฉากที่ทั้งหวานซึ้งและหดหู่ในเวลาเดียวกัน เพราะทั้งคู่ยังมีความฝันที่ไร้เดียงสาท่ามกลางสภาพที่เป็นจริงอันโหดร้ายว่ายากที่จะเป็นไปได้

กัน-อรรถพันธ์ พูลสวัสดิ์ (จากหนังเรื่อง เฉือน และ โอที ผีโอเวอร์ไทม์) ถ่ายทอดบท “ตั้ม” ได้อย่างยอดเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็นทางสายตา ท่าทาง หรือคำพูดที่สื่อถึงความเหงา ความกลัว และการโหยหาความรัก สามารถแบกหนังทั้งเรื่องไว้ได้ เป็นหนึ่งในนักแสดงรุ่นใหม่ที่น่าจับดามองที่สุด สำหรับบท “ภูมิ” หนุ่มแปลกหน้าที่รู้จักกับตั้มทางเน็ทและเป็นตัวการสำคัญต่อการตัดสินใจของตั้มในท้ายเรื่อง โอบ-โอบนิธิ วิวรรธนวรางค์ (จากละครซีรีส์ ฮอร์โมนส์ วัยว้าวุ่น) แสดงได้อย่างมีเสน่ห์และเป็นธรรมชาติ สามารถให้คนดูเชื่อได้ว่า นี่คือคนที่จะทำให้ตั้มยอมกระทำความผิดขั้นร้ายแรงได้

อนธการ (The Blue Hour) พาคนดูสู่ด้านมืดของคน ผ่านการดำเนินเรื่องที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ บรรยากาศที่ชวนให้ลุ้นและค้นหาตลอดเวลา และการแสดงที่ต้องมอบรางวัลให้ นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่สามารถพูดได้เต็มปากว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ไทยที่ดีที่สุดของปีนี้

   

Everything you want to know about Thai film, Thai cinema
edited by Anchalee Chaiworaporn อัญชลี ชัยวรพร   designed by Nat  
COPYRIGHT 2004 http://www.thaicinema.org. All Rights Reserved. contact: ancha999 at gmail.com
By accessing and browsing the Site, you accept, without limitation or qualification, these copyrights.
If you do not agree to these copyrights, please do not use the Site.