อีกหนึ่งเรื่องราวของชายรักชาย ที่สร้างมุมมองความรักโดยให้คำนิยามว่า พี่ชาย กำกับภาพยนตร์โดยณิชภูมิ ชัยอนันต์ ผู้สร้างภาพยนตร์สารคดี ฝันฉันคือผู้กำกับและรงค์ วงษ์สวรรค์

ภาพยนตร์เล่าชีวิตของ กอล์ฟ (ฟลุค ธีรภัทร โลหนันทน์) หนุ่มวัยว้าวุ่นเจ้าอารมณ์ ที่อยู่ๆ ได้น้องชายมาร่วมครอบครัวมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ….. แบงค์ (ฟลุ๊ค พงศธร ศรีปินตา) เป็นลูกติดภรรยาใหม่ของพ่อ เมื่อใช้ชีวิตร่วมกันของคนทั้งคู่ ความนุ่มนวลของแบงค์ได้ละลายจิตใจที่แข็งกร้าวของกอล์ฟให้อ่อนลงจนถูกพัฒนามาเป็น ….ความรัก

ผมรู้สึกชื่นชมกับการคัดเลือกสองนักแสดงนำ ที่เลือกได้ดี ประกอบกับการแสดงของฟลุค ธีรภัทรที่นับว่าไม่เลวทีเดียวสำหรับหนังเรื่องแรก ส่วนฟลุ๊ค พงศธร เล่นได้ดี แม้จะมีหลุดบ้าง แต่ก็ไม่ทำให้เสียหาย รวมทั้งการวางคาแรคเตอร์ให้ทั้งคู่ช่วยให้หนังเดินไปในทิศทางที่ดี

พัฒนาการในเรื่องราวความรักของคนทั้งสองมีปัญหาหลายอย่างในตอนเริ่มต้น ผมอยากเห็นความสัมพันธ์ของกอล์ฟและแบงค์มากกว่าที่เป็นอยู่ ช่วงเวลาที่ทั้งคู่ยังไม่เข้าใจกัน ผู้กำกับให้เวลาตรงนี้น้อยมาก จนดูเหมือนหนังโดด ผมมองว่าเป็นเรื่องสำคัญที่คนดูจะสามารถสัมผัสความทราบซึ้งได้มากขึ้นถ้ามีโอกาสเห็นถึงพัฒนาการความรักของนักแสดงนำทั้งสอง

การเล่าเรื่องราวโดยรวมและลำดับเหตุการณ์ต่างๆ ไม่ได้ซับซ้อน สามารถเข้าใจได้ง่าย ซึ่งเหมาะกับแนวของภาพยนตร์เรื่องนี้ เพราะคนดูจะมีอารมณ์ร่วมได้ตลอดทาง ผู้สร้างได้เลือกสถานที่ถ่ายทำอย่างสอดคล้องและสวยงาม

ปัญหาของภาพยนตร์เรื่องนี้คงคล้ายกับหนังทุนต่ำทั่วๆ ไปคือเรื่องของเทคนิคการถ่ายทำ ประการแรกคือการถ่ายภาพที่ไม่ลื่นไหล ไม่ส่งอารมณ์และโฟกัสผิดพลาดในหลายๆ ฉาก หนังรักเศร้าเคล้าน้ำตาการได้ภาพและแสงสวยๆ ถือเป็นปัจจัยสำคัญ หากผู้สร้างมีงบมากขึ้น มีอุปกรณ์ที่ดีขึ้น ปัญหาส่วนนี้น่าจะผ่านไปได้ องค์ประกอบด้านเสียง การบันทึกเสียงและผสมเสียงถือเป็นจุดบอดของหนังอย่างเห็นได้ชัด เพลงในภาพยนตร์ฟังรื่นหูและสร้างบรรยากาศให้กับหนังได้บ้าง แต่จังหวะการวางเพลงยังไม่สมบูรณ์
หลายคนคงมองว่า พี่ชายคือหนังเกย์วัยรุ่นเรื่องหนึ่ง ผู้ชายบางคนอาจส่ายหน้าและเบือนหน้านี้ ในหนังยังมีเรื่องราวมิตรภาพของเพื่อนให้ได้ซึ้งใจและหวนรำลึกชีวิตสมัยมัธยม หากลองเปิดใจดูจะสัมผัสอีกรูปแบบของความรักได้ ความรักมันไม่ได้อยู่ที่กล้าหรือไม่กล้า มันอยู่ที่อยากรักหรือไม่อยากรัก