บริษัทผู้สร้างและจัดจำหน่าย สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล
บริษัทดำเนินงานสร้าง ซีเนมาเซีย
อำนวยการสร้าง สมศักดิ์ เตชะรัตนประเสริฐ
กำกับภาพยนตร์ นนทรีย์ นิมิบุตร
ควบคุมงานสร้าง นนทรีย์ นิมิบุตร , ณมญชุ์ พงษ์วิไล
ดำเนินงานสร้าง บังอร อิ่มเอม
กำกับภาพ ธีระวัฒน์ รุจินธรรม
เรื่อง นนทรีย์ นิมิบุตร
บทภาพยนตร์ เกียรติ ศงสนันท์ , อภิเชฐ กำภู ณ อยุธยา
ฟิล์มแล็บ กันตนา โพสท์โปรดักชั่น (ประเทศไทย)
บันทึกเสียง กันตนา ซาวด์ แล็บ
ออกแบบงานสร้าง นนทรีย์ นิมิบุตร
ลำดับภาพ ฟูลเฮ้าส์ โปรดักชั่น
ดนตรีประกอบ ชาติชาย พงษ์ประภาพันธ์
ออกแบบเครื่องแต่งกาย บัณฑิต จันทะวัน
ทำผม ณัฐิยา อู่ทอง
แต่งหน้า ณัฐชานั นท์ กิติเกรียงไกร,อมรศักดิ์ บุตรรัตน์
นักแสดง จิรายุ ตั้งศรีสุข , จรินทร์พร จุนเกียรติ ,ปิยธิดา วรมุสิก,นพชัย ชัยนาม
เรื่องย่อ
เรื่องราวความรักความผูกพันที่แสนอบอุ่นหัวใจและเป็นเหมือนดั่งหยดน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตโดยที่ไม่เคยจางหายไปจากความรู้สึกของ มัท หญิงสาวที่ยังคงมีภาพความทรงจำแห่งรักที่แสนงดงามต่อ ทัน คนรักเก่าที่ได้จากไปโดยมีเพียง ไร่สตอว์เบอร์รี่ ที่สะเมิง จ.เชียงใหม่ และ แทน ลูกชายเพียงคนเดียวที่เป็นเสมือนตัวแทนความรักของเขาและเธอที่บัดนี้เติบโตเป็นหนุ่มและพร้อมที่จะเริ่มต้นมีชีวิตในแบบของตัวเองเมื่อกำลังจะก้าวเข้าสู่ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย
แต่ดูเหมือนว่าตลอด19ปีในชีวิตที่ผ่านมาสำหรับแทนแล้วการที่ต้องเติบโตขึ้นมาภายใต้ร่มเงาความรักที่สมบูรณ์แบบของพ่อและแม่กลับยิ่งทำให้เขาดิ้นรนและอยากออกไปสัมผัสกับโลกภายนอกตามวิธีคิดและการออกแบบชีวิตของเขาเองมากขึ้นเป็นทวีคูณ ชีวิตในกรุงเทพเปรียบได้กับโลกใบใหม่ที่ทุกสิ่งรอบตัวล้วนน่าแปลกตาและแตกต่างจากโลกใบเก่าที่สะเมิง และที่นี่ทำให้ แทนได้พบกับ จูน เพื่อนใหม่ที่มีวิธีคิดและมองโลกอย่างแตกต่าง แต่กลับเติมเต็มความรู้สึกบางอย่างให้กับ แทน โดยไม่รู้ตัว พูดได้ว่าจูนคือผู้หญิงเพียงคนเดียวที่คอยผลักดันและเป็นแรงบันดาลใจให้แทนได้ค้นพบสิ่งที่มีค่าที่สุดและมีความหมายที่สุดในแบบฉบับของตัวเขาเองนั่นคือความทรงจำแห่งรักที่จะอยู่ในใจของเขาตลอดไป
หลังจากที่ทำให้ เดอะเลตเตอร์ จดหมายรัก กลายเป็นหนังรักที่อยู่ในดวงใจของผู้ชมมาแล้ว โดยครั้งนี้เตรียมสร้างความประทับใจครั้งใหม่กับ Timeline จดหมาย ความทรงจำ ภาพยนตร์รักเรื่องแรกในรอบ 14 ปีของผู้กำกับชื่อดัง อุ๋ย นนทรีย์ นิมิบุตร ที่ครั้งนี้เปิดเซอร์ไพร์สครั้งใหญ่ให้กับผู้ชมทั่วประเทศ โดยการคว้าตัวนักแสดงหนุ่มสุดฮอตอย่าง เจมส์ จิรายุ ตั้งศรีสุข มาประเดิมผลงานภาพยนตร์เป็นเรื่องแรกหลังจากโด่งดังจากบทคุณชายพุฒิภัทร แถมยังได้ประกบคู่กับนางเอกสาว เต้ย จรินทร์พร จุนเกียรติ และนักแสดงสาวคุณภาพอย่าง ป๊อก ปิยธิดา มิตรธีรโรจน์ อีกด้วย
อุ๋ย นนทรีย์ นิมิบุตร ผู้กำกับคนเก่งได้เปิดใจให้ฟังถึงความตั้งใจในการสร้างโปรเจ็คต์หนัง Timeline จดหมาย ความทรงจำ เพื่อเป็นตัวแทนของความรักในยุคนี้ว่า
ผมว่ามันก็ถึงเวลาแล้วนะครับ ที่เราจะพูดถึงความรักอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งผมว่าตอนนี้คนเรามีความรักที่ค่อนข้างบางมาก คือความใส่ใจในเรื่องของความรัก มันเป็นเรื่องที่ไม่หนักแน่นจนไม่รู้สึกว่าความรักเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆเหมือนอย่างสมัยก่อน ถึงเวลาที่เราจะพูดถึงเรื่องนี้กันอย่างจริงจังอีกครั้งหนึ่งแล้ว ผมเชื่อว่าตัวละครทุกตัวที่เกิดขึ้นที่เราเห็นทุกท่านในตอนนี้เป็นแรงบันดาลใจอย่างรุนแรงให้ผมต้องทำการบ้านเพิ่มขึ้นมากมายเลย ด้วยความลงตัวของตัวละครทุกคน มันทำให้เรามองเห็นมุมใหม่ๆของความรัก มุมใหม่ๆของการเดินทางของชีวิต ซึ่งผมอิ่มเอมใจมากเลยครับ
เราเลือกเอาสะเมิง(อำเภอหนึ่งใน จ.เชียงใหม่) เลือกเอาอ่างขางมาเป็นโลเคชั่นหลักๆอันหนึ่งในหนังเรื่องนี้เพื่อให้คนดูได้ซึมซับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในพาร์ทของแม่ลูกเพื่อให้ได้รู้ถึงแบคกราวด์ที่มาที่ไปของตัวละครแทนเด็กหนุ่มที่เป็นตัวเอกของเรื่องซึ่งจะบ่งบอกถึงที่มาของความทรงจำที่เกิดขึ้นของแม่ด้วยในขณะที่โลเคชั่นอย่างเกาะสีชังก็จะเป็นการถ่ายทอดในพาร์ทเรื่องราวที่เกิดขึ้นในส่วนของแทนกับจูนพระเอกนางเอก สาเหตุที่เราตั้งใจเลือกสีชังเป็นโลเคชั่นสำคัญที่อยู่ใกล้กรุงเทพฯมากๆแต่ว่าเป็นที่ที่ไม่ค่อยมีใครไปเที่ยวสักเท่าไหร่เป็นที่ที่ทุกคนหลงลืมและมันเป็นที่ที่หนึ่งงดงามสองก็คือมันไปง่ายแล้ว สามคือพาหนะในการเดินทางของตัวละครในหนังเรื่องนี้ทั้งหมด มันคือจักรยาน สถานที่ที่ดูจะเป็นไปได้ต้องเป็นสถานที่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯมากอยู่ในระยะ100-150กิโลเมตร ซึ่งมันสามารถจะขี่จักรยานไปได้แน่ๆ ถ้าเป็นนักขี่จักรยานคงทราบดีว่าระยะทางแค่นี้มันหมูมากสำหรับพวกเรา ฉะนั้นในเมื่อพระเอกนางเอกเขามีการใช้ยานพาหนะแบบนี้ เราก็พยายามเลือกโลเคชั่นที่มันไม่ไกลมากแต่มีความสมบูรณ์แบบมีสิ่งที่ทำให้ตัวละครสามารถจะเกิดความประทับใจในสถานที่ต่างๆเหล่านั้นได้ คือตัวละครในหนังเรื่องนี้มีทั้งตัวละครที่เข้าใจชีวิตรู้จักชีวิตของเขาดีว่าชีวิตจะทำอะไร แต่อีกตัวละครหนึ่งจะไม่รู้จักชีวิตเลยไม่รู้จะก้าวเดินไปทางไหน เพราะฉะนั้นแล้วเมื่อมันเกิดการนำพาชีวิตไปในสถานที่ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่เก่าๆทั้งหลายเพื่อระลึกถึงความทรงจำต่างๆที่มันหายไปสำหรับคนปัจจุบัน ผมก็พยายามที่จะทำให้คนสมัยนี้สามารถจะระลึกได้ว่าเกาะสีชังไม่ได้ไปมาสิบปีแล้วนะ เราไม่เคยไปแถวเยาวราชมานานมากแล้ว เราไม่เคยไปเมืองกรุงเก่าๆเกาะรัตนโกสินทร์เก่า ๆ มานานมากแล้ว หรือบางคนไปทุกวันผ่านทุกวันไม่เคยสังเกตุเห็นมุมมองนี้เลย การเลือกโลเคชั่นต่าง ๆ ล้วนมีความหมายในทุก ๆ แง่มุมในทุกๆที่ที่เราเลือก ล้วนเกี่ยวกับเรื่องความทรงจำ สิ่งเหล่านี้อาจจะเป็นสิ่งที่คุณไม่ค่อยได้มองเห็นในปัจจุบันนี้ ซึ่งแปลกมากที่ทุกอย่างสามารถจะสื่อสารได้เร็วขึ้น แต่กลับรู้สึกว่าเวลามันน้อยลงมากในชีวิตแต่ละวัน ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเรามีไลฟ์สไตล์ เรามีชีวิตที่เร่งรีบมาก เราอาจขับรถผ่านถนนเส้นนี้ทุกวันในกรุงเทพฯ แต่ไม่สังเกตุมันเลยว่ าเฮ้ย ถนนเส้นนี้มันหน้าตาเป็นแบบนี้เหรอ เพราะฉะนั้นอันนี้คือความทรงจำที่มันควรจะถูกถ่ายทอดเอาไว้ในหนังเรื่องนี้ทั้งหมดการเลือกโลเคชั่นในทุกโลเคชั่นก็เพื่อที่จะพยายามให้คนดูเกิดความทรงจำแล้วก็ระลึกถึงสถานที่ต่างๆที่คุณอาจจะเคยรู้จักแต่ว่าหลงลืมไปนานแล้ว
|
