กำหนดฉาย 19 เมษายน 2555
แนวภาพยนตร์ โรแมนติก-ดราม่า
บริษัทผู้สร้างและจัดจำหน่าย สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล
บริษัทดำเนินการสร้าง สตูดิโอคำม่วน
อำนวยการสร้าง สมศักดิ์ เตชะรัตนประเสริฐ
กำกับภาพยนตร์ ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล
บทภาพยนตร์ ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล, นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
ควบคุมการสร้าง จาตุศม เตชะรัตนประเสริฐ, ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล, ปรัชญา ปิ่นแก้ว
ประสานงานการสร้าง เสาวลักษณ์ สะอาดแก้ว, กนกพร บุญธรรมเจริญ
ออกแบบงานสร้าง/กำกับศิลป์ สิรนัท รัชชุศานติ (ชั่วฟ้าดินสลาย)
กำกับภาพ ชูเกียรติ ณรงค์ฤทธิ์ (อินทรีแดง)
ลำดับภาพ ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล, ลี ชาตะเมธีกุล
บันทึกเสียง ห้องบันทึกเสียงกันตนา
ฟิล์มแล็บ กันตนา แล็บบอราทอรี่
เพลงประกอบภาพยนตร์ ธนชัย อุชชิน, วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล, ธรรมวุฒิ สุทธิลีลากุล, MD Sponx
ดนตรีประกอบ กิตติ เครือมณี
ออกแบบเครื่องแต่งกาย เอกศิษฏ์ มีประเสริฐสกุล (รักแห่งสยาม, พุ่มพวง)
แต่งหน้า-ทำผม ชนนิกานต์ ทำหนองพอก, สุภาพร แสงสาย, วนัสนันท์ ขำทอง, บุษยารัตน์ รัตนคช
นำแสดงโดย เพ็ญพักตร์ ศิริกุล, เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์, ศิรพันธ์ วัฒนจินดา, สุพจน์ จันทร์เจริญ, วิฑูรย์ ใจพรหม, พุทธชาด พงศ์สุชาติ, วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล, จารุณี บุญเสก
และขอแนะนำ จุฑาวุฒิ ภัทรกำพล และ กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณา

แคแรกเตอร์ตัวละคร

เรื่องย่อ

คืนสุดท้ายก่อนจบจากโรงเรียน “เน” (จุฑาวุฒิ ภัทรกำพล) เลือกใช้วันสุดท้ายของชีวิต นักเรียน ม.6 เก็บทุกเรื่องราวความทรงจำลงบนภาพถ่าย โดยไม่ได้คิดว่าจะมีใครยังอยู่ที่โรงเรียน จนกระทั่งเขาได้พบกับรุ่นน้อง ม.3 จอมกวน “บีม” (กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณา) นักกีฬาบาสของโรงเรียน ที่ย่องมาขอภาพถ่ายสาวสวยในฝันที่ตัวเองแอบชอบจากช่างกล้องมือหนึ่งในโรงเรียนอย่างเขา มิตรภาพของรุ่นพี่-รุ่นน้องที่เกิดขึ้นในค่ำคืนสุดท้ายก่อนจบการศึกษาในสถานที่ที่เป็นเสมือนบ้านหลังที่ 2 ของเด็กทุกคน กับบทสนทนาเรื่องราวต่างๆของช่วงชีวิตที่ผ่านมาในอดีต ทำให้มีอะไรบางอย่างที่เชื่อมถึงกันเกิดขึ้น

ในวันที่ “บัวจัน” (เพ็ญพักตร์ ศิริกุล) ต้องสูญเสียคนรักไปอย่างไม่มีวันกลับ ทุกสิ่งในบ้านเธอจึงต้องกลายเป็นผู้ดูแลทุกอย่าง ทั้งบ้าน คนงาน หนี้สิน รวมถึงความรักของหลาน 2 คน “เหว่า” (ณัฐพงษ์ อรุณเนตร์) กับ “ชมภู่” (ทิพปภา แซ่โง้ว) และกระดาษแผ่นเล็กๆที่สามีเขียนไว้ดูต่างหน้า กับความทรงจำดีๆที่ยังอยู่ คำสัญญาที่ให้กันไว้ว่าเราจะอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า ยิ่งเสมือนเป็นสิ่งตอกย้ำตลอดเวลา บัวจันจะผ่านพ้นและลืมรักครั้งนี้ได้อย่างไร

ก่อนงานวิวาห์จะเริ่มต้นระหว่าง “เสี่ยเล้ง” (เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์) นักธุรกิจหนุ่มชาวใต้ และ “ปรียา” (ศิรพันธ์ วัฒนจินดา) ว่าที่เจ้าสาว ที่กลับมาจัดงานแต่งงานที่เชียงใหม่ เพื่อเติมเต็มความฝันให้สวยหรูสมใจ ณ บ้านเกิด โดยมีน้องชาย “เลี่ยม” (วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล) และ “น้าอร” (พุทธชาด พงศ์สุชาติ)อาสาเป็นผู้เนรมิตงานแต่งให้สมดังใจของเธอ แต่การกลับมาบ้านครั้งนี้ ทำให้ปรียาได้พบกับ “พี่เป๊ก” (สุพจน์ จันทร์เรือง) อดีตคนรักครั้งแรกของเธอ ที่เขามาพร้อมกับการทวงถามสัญญาและความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้กัน เมื่อความรัก ความทรงจำย้อนกลับมาอีกครั้ง

ปรียาจะตัดสินใจเลือกรักและมีความสุขกับใครก่อนวันแต่งงานของเธอครั้งนี้

ที่มาของหนัง

(ผู้กำกับ) “หนังที่ทำมาทุกเรื่องก็มีแรงบันดาลใจจากที่เราไปเจอมาในชีวิตจริง เพียงแต่ว่าตอนเป็นรักแห่งสยาม คล้ายกับว่ามันเป็น fiction มีความเป็นนิยาย มีความประโลมโลกอยู่เยอะ แต่อันนี้จะมีส่วนผสมของความที่เรียกว่ามันจริง realistic คือพอเราโตขึ้นความเพ้อฝัน ความโรแมนติก ที่มันเคยอยู่ในชีวิตเรามันก็จะน้อยลง เราจะมองโลกในแง่ของความจริงมากขึ้น ในแง่ที่มันเกิดขึ้นเพราะเหตุใด สิ่งที่มันมากระทบชีวิตเรามันมีเหตุและผล และมันนำพาเราไปสู่สิ่งนั้นสิ่งนี้ อย่างตอนรักแห่งสยามจะบอกว่า มีความรักย่อมมีความหวัง แต่เวลาผ่านไปเราก็รู้ว่าชีวิตเราบางความรู้สึกมันไม่มีทั้งความรัก ไม่มีทั้งความหวัง แต่เราก็ต้องใช้ชีวิต และเดินต่อไป เราไม่ได้เดินคนเดียวหรอก ยังมีบ้านให้เราอยู่ ยังมีคนที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราอยู่บ้าน อาจจะไม่ใช่แฟนก็ได้ อาจจะเป็นใครก็ได้ อาจจะเป็นเพื่อนที่สนิทมาก เป็นพี่ เป็นน้อง หรือเป็นคนในความทรงจำในอดีตที่เรานึกถึง”

เรื่องราวความรักที่หลากหลายจากผู้คนรอบข้างตลอดระยะแห่งการเดินทางของชีวิตด้วยวัย 30 ปีของเขา โดยตัดสินใจหยิบสมุดบันทึกส่วนตัว พร้อมนำเรื่องราวของผู้คนเหล่านั้นมาถ่ายทอดสู่ภาพยนตร์โรแมนติก-ดราม่าเป็นครั้งแรก และเพื่อให้บทภาพยนตร์ออกมาอย่างครบถ้วนและสมบูรณ์ที่สุด “มะเดี่ยว ชูเกียรติ” จึงดึงนักเขียนรุ่นน้องฝีมือคุณภาพอย่าง “เต๋อ-นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์” นักทำหนังสั้น, นักเขียนบทมืออาชีพ (รถไฟฟ้ามาหานะเธอ, Top Secret วัยรุ่นพันล้าน) และผู้กำกับหนังสุดฮิตในโลกออนไลน์อย่าง “มั่นใจว่าคนไทยเกิน 1 ล้านคนเกลียดเมธาวี” (ซีรีส์ชุด “บันทึกกรรม” ทางช่อง 3) มาร่วมงานเขียนบทภาพยนตร์ด้วยกัน ถ่ายทอด สะท้อนชีวิตมุมมองความรัก ที่เกิดขึ้นและมีอยู่จริงบนโลกใบนี้

(ผู้กำกับ) “เลข 30 มันเหมือนหลักไมล์ในชีวิตที่เราต้องจดบันทึกเอาไว้ว่านี่คือครึ่งชีวิตของเรา สิ่งที่เราเจอมา สิ่งที่เป็นประสบการณ์ที่ย้อนกลับไปตั้งแต่อยู่สมัยมัธยม สมัยเริ่มจดบันทึกอะไรได้ ย้อนกลับไปอีกตั้งแต่วัยเด็กที่มันมีความทรงจำอะไรแบบพร่าเลือนอยู่ ทุกอย่างมันใส่ไว้ในหนังเรื่องนี้ เราว่าทุกคนมีประสบการณ์ร่วมในสิ่งต่างๆ ที่เราได้เจอมาเหมือนกัน เราพูดถึงความรัก พูดถึงการสูญเสีย ความพลัดพราก เราผ่านความเลวร้ายในชีวิตมาเยอะแยะมากมาย ความฝัน ความหวังที่มันแตกพัง เราทุกคนต่างเคยเจอ แล้วเราก็แบบเหมือนเคยมีประสบการณ์ที่ค่อยๆ เก็บเศษที่มันแตกร้าวต่างๆ พยายามต่อกันใหม่ให้มันเป็นความหวังครั้งใหม่ แล้วดำเนินชีวิตต่อไป ทุกคนต้องผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาทั้งนั้น เช่นกันนี้คือส่วนของเหตุการณ์ในชีวิตที่เราคิดว่ามันสอดคล้องกับผู้คน”

ตลอดชีวิตของทุกคนที่ผ่านมาล้วนมีเรื่องราวทั้งดี และไม่ดีให้น่าจดจำ เรื่องราวความรัก ที่แม้จะต้องจากลากัน แต่อาจดลบันดาลให้เราทำอะไรบางอย่างที่สวยงามเกิดขึ้นได้ ไม่ใช่เรื่องของการเพ้อฝัน แต่ว่าเป็นเรื่องจริงที่ต้องใช้หัวใจในการมองเห็น และเข้าใจรักให้มากขึ้น และนี่คือสิ่งที่ผู้กำกับ “มะเดี่ยว ชูเกียรติ” ต้องการจะสื่อให้กับคนดู ว่าเราเรียนรู้อะไรจากความรักกันบ้าง

(ผู้กำกับ) “Home ความรัก ความสุข ควาทรงจำ เกิดจากที่เราเคยได้ยินว่า คนเราจะรักกันจนวันตาย แต่จริงๆคนเรารักกันจนตายไปข้างนึงมากกว่า เลยคิดว่าเราอยากหยิบประเด็นในมุมมองของความรัก ของหลากหลายคน หลายความรู้สึกขึ้นมานำเสนอและถ่ายทอดออกมาเป็นภาพยนตร์ในครั้งนี้ อยากจะสื่อความหมายของความรักว่า จริงๆแล้วเราไม่มีทางรู้หรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเรา แต่เรามีเวลา ณ ปัจจุบันนี้ เราควรใช้ชีวิตให้มีความสุข ที่สำคัญเราอย่าไปคาดหวังไม่ว่าจะดีหรือร้าย เราก็ต้องทำตรงที่เรายืนอยู่ให้ดีที่สุด มันก็คือ ความรักเกิดขึ้นอย่างไร เราจะทำอย่างไรเมื่อต้องสูญเสียความรักไป และสุดท้ายเราจะยังคงเก็บรักษาความรักไว้ได้อย่างไร”

Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ ว่าด้วยเรื่องราวชีวิตรักที่ไม่ได้มีแค่เรื่อง เศร้า ตลก สนุกสนาน เพียงเท่านี้ แต่ยังมีเรื่องราวความอบอุ่น หัวเราะ ร้องไห้ที่อยู่ในภาพยนตร์ครั้งนี้ คือ การถ่ายทอดทุกสิ่งทุกอย่างของความรักออกมาได้อย่างครบทุกรูปแบบของชีวิตที่ทุกคนจะต้องผ่านมา ซึ่งตัวผู้กำกับมะเดี่ยว เชื่อว่าหลายคนจะต้องเคยผ่านทุกด้าน ทุกความรู้สึก แต่สิ่งสำคัญที่สุดแล้ว เราจะต้องดำเนินชีวิตต่อไป รอบข้างเรายังมีทั้งเพื่อน พี่ น้อง และใครอีกหลายคนที่อยู่กับเรา ณ เวลานี้

• เมื่อคุณต้อง “แอบรัก” แต่เป็นได้เพียงความทรงจำ ความรักที่เชื่อว่าทุกคนต้องมีประสบการณ์ของการแอบรักใครสักคนในชีวิต และเมื่อเวลาผ่านเลยไปมันยังคงอยู่ในความทรงจำ จนเมื่อคุณนึกถึงขึ้นมันจะยังคงความรู้สึกดีๆเก็บไว้ในใจ

(ผู้กำกับ) “เชื่อว่าหลายคนคงเคยผ่านความรู้สึกแบบนี้กันมาแล้ว ไม่ว่าเวลาจะผ่านพ้นไปนานแค่ไหน คนที่เราเคยรู้สึกรัก คนที่เราเคยแอบชอบในสมัยมัธยมเมื่อ 10 ปีก่อน วันเวลาทำให้เราต้องพลัดพรากจากกันไป และถึงแม้เรายังมีโอกาสได้กลับมาเจอกัน เชื่อว่าไม่ใช่คนเดิมที่เราเคยชอบแล้ว เพียงแต่ว่าเรายังคิดถึงคนๆนั้น เมื่อครั้งเราจดจำได้ในวัยของเรา”

• เมื่อความทรงจำยังฝังลึก แต่คุณต้อง “ลืมรัก” เมื่อยามที่คนรักจากไป แล้วคุณไม่เหลือความรัก เมื่อคำสัญญาที่ให้ไว้แต่ต้องพังทลายไปจนไม่เหลือความหวัง สุดท้ายแล้วชีวิตเรายังคงต้องดำเนินต่อไป ในบางครั้งที่คุณหวนคิดถึงรักครั้งนั้น จะยังคงงดงาม และอบอุ่นในใจอยู่เสมอ

(ผู้กำกับ) “ความงามในชีวิต ความงามของความโศกเศร้า ความสุข ความสิ้นหวัง ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีความงามอยู่ในนั้น การพลัดพรากจากลาแม้มันจะดูเศร้าสร้อย แต่ว่าเราถ่ายทอดออกมาให้มันดูงดงาม เราจะเห็นหลายๆ คนที่เสียไป ในงานศพจะมีหนังสือกลอนที่รำพึงรำพันถึงคนที่จากไป แล้วเราก็อ่านกลอนบทนั้นเรารู้สึกว่าความพลัดพรากความเศร้าโศกมันเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้เราทำสิ่งสวยงามได้เหมือนกัน นี้ก็คือสิ่งที่บอกว่ามันคือความจริง”

• เมื่อต้องตัดสินใจ “เลือกรัก” ไม่ว่าจะดี หรือร้าย การแต่งงานไม่ใช่บทสรุปของความรักที่สมบูรณ์ แต่เป็นการบอกถึงการเริ่มต้นของชีวิตคู่ และเป็นการจบลงของชีวิตโสด เพราะคุณไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของคุณ แต่สิ่งที่ทุกคนมีคือ เวลา และอย่าคาดหวังไม่ว่าจะดีหรือจะร้าย เพียงแค่คุณใช้ชีวิตให้มีความสุขกับช่วงเวลา ณ ปัจจุบันนี้

(ผู้กำกับ) “แม้แต่การแต่งงานมันเป็นการเฉลิมฉลองนะ แต่จริงๆ แล้วส่วนหนึ่ง อีกด้านหนึ่งมันคือการโบกมือลาอดีตต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้น โบกมือลาชีวิตเก่าๆ เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในความสุขของการแต่งงาน มันมีด้านที่เราจะต้องบ๊ายบายชีวิตคนโสด ชีวิตสนุกสนาน หรืออดีตที่ฝังใจ เพื่อเริ่มอะไรใหม่ๆ มันคือสิ่งที่เราครุ่นคิด และตั้งคำถามมาตลอด 30 ปี เราเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับชีวิต เกี่ยวกับความรัก เกี่ยวกับการเติบโตมาบ้าง

เพลงประกอบภาพยนตร์จาก “ป๊อด โมเดิร์นด๊อก” :

เป็นอีกลายเซ็นต์ที่ผู้ชมสามารถคาดหวังได้จากผลงานภาพยนตร์ของมะเดี่ยว นั่นคือ ความโดดเด่นของดนตรีประกอบและเพลงประกอบภาพยนตร์ ที่มักมีเนื้อหาลึกซึ้งกินใจและเสริมให้อารมณ์ของภาพยนตร์ยิ่งสมบูรณ์มากขึ้น ใน “HOME ความรัก ความสุข ความทรงจำ” ก็เช่นกัน กิตติ เครือมณี คนคุ้นเคยจาก “รักแห่งสยาม” มาเป็นผู้ดูแลงานดนตรีประกอบให้ รวมถึงมะเดี่ยว ดึง “พิช-วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล” นักแสดงและเด็กปั้นในสังกัดให้เข้ามาเสริมทัพและมีส่วนร่วมมากขึ้นในงานด้านโพสต์เพลงประกอบฯ อีกด้วย ก็รับรองได้ว่า แฟนๆ ทั้งภาพยนตร์และเพลงจะไม่ผิดหวังกับซิงเกิ้ลเพลงประกอบของ “HOME ความรัก ความสุข ความทรงจำ” แน่นอน

มาครั้งนี้พวกเขาได้รับเกียรติจากศิลปินขวัญใจตลอดกาลอย่าง “ธนชัย อุชชิน” (ป๊อด โมเดิร์นด๊อก) มาเซอร์ไพร์สร่วมแต่งเพลงประกอบฯ ในชื่อเพลง “วันที่สวยงาม” (ร้องโดย พิช-วิชญ์วิสิฐ)

รวมถึงเพลงที่ พิช-วิชญ์วิสิฐ แต่งคำร้อง-ทำนองให้ ชื่อเพลง “ผ่านเลยไป” ที่ได้นักร้องสาวเสียงใสอย่าง “แป้งโกะ” (ค่าย Believe Record) feat. “วงเสือโคร่ง” (วงดนตรีใหม่ในสังกัดสตูดิโอคำม่วน) มาช่วยกันถ่ายทอดความหมายดีดีของเพลงอีกด้วย

(ผู้กำกับ) “เพลงประกอบของหนังเรื่องนี้มีความหลากหลาย มีทั้งเพลงที่พิชแต่งเองชื่อเพลง ‘ผ่านเลยไป’ ซึ่งแต่งได้ดีมาก บอกเล่าอารมณ์ของตัวละครแทบจะทุกตัวของหนังเรื่องนี้ และที่พิเศษมากๆ คือ พี่ป๊อด โมเดินร์ด็อก ให้เกียรติมาแต่งเพลง ‘วันที่สวยงาม’ ให้กับเรา ซึ่งเราดีใจและภูมิใจมาก เพราะว่าพี่ป๊อดเป็นไอดอลของเรามาตั้งแต่ไหนแต่ไร และก็ใฝ่ฝันจะร่วมงานกันมานาน ตอนติดต่อ เล่าพล็อตให้แกฟังนิดเดียวเอง แล้วพี่ป๊อดก็ใช้เวลาเขียนเพลงนี้ประมาณ 4-5 วันเอง แค่นั้นก็ออกมาดีมากๆ เลย ได้ฟังก่อนเปิดกล้อง เราและทีมงานชอบมาก ทั้งกองมีกำลังใจทำงานกับคิวที่แน่นเอี๊ยดได้โดยไม่บ่น เพราะทุกคนอยากเห็นวันที่สวยงามร่วมกัน ก็หวังว่าทุกคนจะชอบเพลงประกอบของ Home ครับ”