กำหนดฉาย                              8 พฤศจิกายน 2550
แนวภาพยนตร์                     ผี-ระทึกขวัญ                                                     
บริษัทผู้สร้างและจัดจำหน่าย     สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล
บริษัทดำเนินงานสร้าง               มีโมชั่น
อำนวยการสร้าง                   สมศักดิ์ เตชะรัตนประเสริฐ
ควบคุมการผลิต                   ยอด สุขวิวัฒน์
ดำเนินงานสร้าง                         นารีรัตน์ อภิปุญญา
กำกับภาพยนตร์                   ธราเทพ ทิวสมบุญ
บทภาพยนตร์                            ดนัย อัมพรดนัย, ธราเทพ ทิวสมบุญ
กำกับภาพ                                 กฤตยา สนธิสวัสดิ์
ออกแบบงานสร้าง                      ศราวุธ ปาปะไกร
กำกับศิลป์                                 ทรงอาจ บุญทรง
ออกแบบเครื่องแต่งกาย               มุทิตา จิตตินันทน์
แต่งหน้า-ทำผม                          เสาวนี หินอ่อน
เมคอัพเอฟเฟ็คต์                         วิทยา ดีรัตน์ตระกูล, นพพร พลอยบ้านแพ้ว
ลำดับภาพ                                  อังคาร เพชรสังข์, บริษัท อาร์ เฮีย จำกัด
ออกแบบเสียง                             ธราเทพ ทิวสมบุญ, วชิระ วงศาโรจน์
ดนตรีประกอบ                           ธิติพันธ์ จงเจริญโชคสกุล
เพลงประกอบภาพยนตร์             "ริค” วชิรปิลันธิ์ โชคเจริญรัตน์
เทคนิคพิเศษ                              บริษัท โอเรียนทัล โพสต์ จำกัด
ฟิล์มแล็บ-ห้องเสียง                 บริษัท กันตนา แลบบอราทอรี่ส์ จำกัด
นำแสดง                                    อนุชิต สพันธุ์พงษ์, ณัทธมนกาญจน์ ศรีนิกรโชติ

เรื่องย่อ

ท่ามกลางผู้คนมากมาย
เธอ...เหมือนอยู่ลำพังกับความทรงจำที่ไม่ต้องการ
เขา...เหมือนอยู่เดียวดายกับความลับที่รอวันไขขาน
เธอ...สื่อสารได้กับวิญญาณที่อยู่รอบกาย
เขา...มิอาจทำลายเสียงหลอนที่แว่วเข้าหู
เธอและเขา...เหมือนอยู่ระหว่าง “โลกคนเป็น” และ “โลกคนตาย”
เธอและเขา...ต้องร่วมคลี่คลายอดีตอันน่าสะพรึงของกันและกัน

มิ้ง (ณัทธมนกาญจน์ ศรีนิกรโชติ) หญิงสาววัยยี่สิบปี ที่ทุกข์ทรมานกับการมองเห็นในแบบที่หลายคนไม่เคยรับรู้ เธอมองเห็นโลกแห่งความตายและวิญญาณไร้ร่างที่ยังไม่ไปผุดไปเกิด เธอจะเห็นวิญญาณในทุก ๆ ที่ที่เธอไป และในทุก ๆ เวลาตราบที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เมื่อเธอมอง เธอจะเห็นมัน และเมื่อเธอหลับตาลง เธอจะยิ่งเห็นพวกมันชัดเจนขึ้นในความมืด

ตลอดสิบห้าปีที่เธอเห็นผี มิ้งจะต้องย้ายที่อยู่ไปเรื่อย ๆ โดยเฉพาะเธอต้องไปอาศัยอยู่ตามบ้านที่มีคนฆ่าตัวตาย...บ้านผีตายโหง แม้ว่ามันจะน่ากลัวสำหรับคนที่มองเห็นผีได้อย่างเธอ แต่มิ้งก็รับรู้ว่ามันปลอดภัยมากกว่าสำหรับคนที่กำลังหนีบางสิ่งที่สยดสยองกว่านั้น

วิญญาณในบ้านผีสิงเท่านั้นที่จะสามารถคุ้มครองเธอได้

จนกระทั่งเธอได้พบกับ บัติ (อนุชิต สพันธุ์พงษ์) หมอผ่าศพวัยยี่สิบห้าปี ผู้มีเพื่อนเป็นเหล่าร่างไร้วิญญาณในห้องดับจิต บัติมาหามิ้งด้วยความเชื่อว่า มิ้งจะสามารถไขอดีตความลับการตายของพ่อของเขาได้ว่า พ่อของเขาตายจากการฆ่าตัวตาย หรือว่ามันเป็นความตายจากการฆาตกรรมกันแน่
การเข้ามาในชีวิตมิ้งของบัติ ทำให้เธอต้องรื้อฟื้นเหตุการณ์ระทึกขวัญในอดีต ซึ่งทำให้เธอต้องค้นพบความจริงอันน่าสะพรึงกลัวกว่าสิ่งใด ๆ ที่เธอกำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบัน

ที่มาของหนัง

“สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล” และ “มีโมชั่น” ขอปลุกความสยองขวัญ ต้อนรับคุณสู่อีกโลกที่คุณยังไม่เคยสัมผัส โลกที่ทุกสิ่งที่คุณเห็น จะหลอกหลอนคุณจนไม่กลัวตาย แต่กลับขยาดที่จะมีลมหายใจอยู่
“วิญญาณโลกคนตาย” ผลงานการกำกับเรื่องแรกของผู้กำกับหน้าใหม่ “ธราเทพ ทิวสมบุญ” ที่จะนำคุณสู่โลกที่ “คนเป็น” ไม่อยากเข้า “คนตาย” ไม่อยากอยู่ โลกที่หนีไม่พ้นวิญญาณ ที่เวียนว่ายในวังวนแห่งความหลอกหลอนทั้งยามตื่นและหลับใหล

 “ก่อนอื่นเลยผมรีเสิร์ชมาก่อนเลยว่าจะทำหนังผี โจทย์คืออยากได้หนังผี จะทำอย่างไรดี จริง ๆ แล้วคือผีเนี่ยมันคือสิ่งเค้าพูดกันมา แล้วแต่คนจะคิดไปว่ามีจริงหรือเปล่า ถ้าคนกลัวผีมันอาจจะถูก แต่เรื่องจริงเนี่ยผีมันกลัวคน แต่สังเกตว่าคนที่ถูกผีหลอกเนี่ย จะไม่มีแบบว่าร้อยคนอยู่ด้วยกันแล้วผีหลอก ไม่มี ส่วนมากจะอยู่คนเดียว แต่จริง ๆ แล้วผีจะกลัวเรามากเลยนะ เออ ถ้าเราอยู่คนเดียวเมื่อไหร่ เออนั่นแหละคุณก็อาจจะเจอมันได้ แต่จริง ๆ แล้วเนี่ยความโดนของมันในหนังเรื่องนี้ มันจะบอกคุณว่าสิ่งที่คุณมองเห็นผี สิ่งที่คุณสัมผัสกับผี หรือโดนผีหลอกเนี่ย มันจะมาในความรู้สึกในแบบที่คุณไม่เคยรู้สึกมาก่อนก็เป็นได้

ส่วนเรื่องราวจริง ๆ ผมจะเป็นคนคิดขึ้นมาก่อนว่าเราจะเล่นทางนี้นะ ความรู้สึกตรงนี้นะ ที่คนอื่นเค้าไม่ค่อยเล่นกัน คือ ส่วนใหญ่คนเราจะเป็นกัน เฮ้ย...ต้องมีผีตรงนี้ ๆ นะ ตรงที่อย่างนี้ต้องมีผีมาหลอกอย่างนี้ ๆ นะ โอเค ผมคิดว่าคงมีคนคิดอย่างนี้กันเยอะแล้ว ผมก็เลยลองทำอะไรที่มันต่างจากคนอื่นดูบ้างกับหนังเรื่องนี้ที่จะเน้นเรื่องความรู้สึกมากกว่าครับ ความรู้สึกที่คุณไม่เคยได้สัมผัสจากเรื่องอื่นมาก่อน”

จุดเริ่มต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้มีที่มาที่ไปจากการระดมไอเดียของผู้กำกับ “อ้น-ธราเทพ ทิวสมบุญ” และทีมงานหลัก (โปรดิวเซอร์, ผู้เขียนบท) ที่ต้องการจะสร้างภาพยนตร์ผีระทึกขวัญที่แปลกและแตกต่างไปจากภาพยนตร์ไทยแนว ๆ เดียวกันที่เคยมีมาก่อนหน้านี้

“แตกต่างที่สุดก็คือเรื่องความรู้สึกครับ ผมอยากจะขายความรู้สึกกล้า ๆ กลัว ๆ เหมือนกับเราเข้าไปยังบ้านผีสิง บ้านผีเฮี้ยนทั้งหลาย ผมต้องการนำคนดูไปยังโลกในหนังของผม โลกแห่งความหลอน โลกแห่งความตาย ก็เลยใช้ชื่อเรื่องว่า วิญญาณโลกคนตาย คือ เราไม่ได้บอกคนดูว่า หนังเรื่องนี้เรียลิตี้นะ แต่ผมจะพาคนดูเข้าไปในโลกของตัวละครในเรื่อง โลกในความรู้สึกของเค้า แล้วให้คุณร่วมไปค้นหาความรู้สึกนั้นว่ามันเกิดอะไรขึ้น บางความรู้สึกมันเป็นการเห็นผีในลักษณะที่คุณอาจจะไม่เคยเจอ หรืออาจจะเคยเจอมาแล้วก็ได้ การเห็นผีมันเกิดขึ้นได้จากความรู้สึกหลาย ๆ อย่าง เรื่องนี้ผมจะทำให้เกิดความรู้สึกที่แตกต่างไปจากเรื่องอื่น ๆ ที่ผ่านมาครับ

โดยตัวเนื้อเรื่องผมก็จะเน้นที่ตัวละครหลักสองคน คนหนึ่งต้องอยู่กับ ‘วิญญาณที่ไร้ร่าง’ ส่วนอีกคนก็จะอยู่กับ ‘ร่างที่ไร้วิญญาณ’ คือมันค่อนข้างมีความขัดแย้งกันอย่างเห็นได้ชัด แต่แล้ววันหนึ่งทั้งคู่กลับต้องมาเผชิญหน้ากัน มาร่วมรับรู้ความรู้สึกของแต่ละฝ่าย และร่วมไขความลับในอดีตที่ตามหลอกหลอนมาทั้งชีวิตด้วยกัน ตัวละครทั้งคู่จะเปิดเผยให้เห็นว่าโลกของคนตายไม่ใช่สิ่งลี้ลับ เพราะทุกคนสามารถติดต่อหรือสัมผัสกับมันได้ไม่ว่าจะเป็นคุณหรือว่าเป็นผม เรื่องนี้มันเกิดขึ้นจากผู้ชายคนหนึ่งกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้าไปอยู่กับโลกของคนตาย ตัวผู้หญิงถูกบรรยากาศความรู้สึกของสิ่งที่เค้าเจอมาตามหลอกหลอน ส่วนผู้ชายก็พยายามจะหนีความหลอนตรงนั้น คือเค้ามีความรู้สึกตรงนั้นอยู่แล้ว แต่เค้าต้องการหาคำตอบกับความรู้สึกตรงนั้นให้หมดไป”

บรรยากาศอันน่าสะพรึงกลัว จะดึงดูดเสียงคนตายมาหายใจรดต้นคอ

“การออกแบบงานสร้างในหนังเรื่องนี้นะครับ ผมก็ลองคิดใหม่ให้ต่างจากที่เคยมีมา บรรยากาศไหนที่มันได้อารมณ์หลอน ๆ ที่แบบว่ามันไม่จงใจมาก ให้แค่หลอนในความรู้สึกที่แบบว่า คนเรามันไปสัมผัสบรรยากาศแบบนั้นแล้วมันก็จะเกิดความรู้สึกหลอนตรงนั้นได้ โดยที่มันเป็นหลอนแบบเรียลิสติกน่ะครับ แต่ว่าสิ่งที่มันครอบอยู่เหมือนกับขังคุณไว้ในแบบที่มันไม่เหมือนจริง อันนี้มันก็เป็นรูปแบบในงานสร้างของผมนะครับ หลัก ๆ แล้วก็คือ อยากให้ตัวละครมันตามไปสถานที่ต่าง ๆ ด้วยความรู้สึกของมันเอง ในการใช้ชีวิตของมันเอง อย่างห้องผ่าศพ ผมก็จะคิดโทนสีของห้อง อารมณ์ feeling รวมถึงกลิ่นของห้องเลยนะครับให้มันได้ความรู้สึกหลอนจริง ๆ ผมจะคิดมาเป็นอย่างนั้นมากกว่า จะไม่ใช่ว่าที่นี่มีผีดุนะ เข้าไปเลย เข้าไปแล้วก็ไปถ่ายเลย เดี๋ยวต้องเจอผีแน่ อะไรอย่างนี้ ก็คือการออกแบบงานสร้างจะเน้นความสมจริง และอารมณ์ความรู้สึกหลอน ๆ มากกว่าครับ อย่างที่ไปเซ็ทโลเกชั่นถ่ายกันหลัก ๆ ก็จะเป็นที่กาญจนบุรี ทั้งในส่วนของบ้านไม้, วัด หรือฉากป่าช้า เราก็เลือกไปถ่ายที่นี่ และก็มีการเซ็ทเพิ่มเติมบ้างแต่ไม่เยอะครับ เพราะผมจะเน้นความสมจริงให้ได้อารมณ์จริง ๆ มากกว่า”

การออกแบบงานสร้างในภาพยนตร์เรื่องนี้จะเน้นบรรยากาศที่ให้ความรู้สึกอันน่าสะพรึงกลัวแบบสมจริง ซึ่งมันมาพร้อมกับไอเดียของผู้กำกับที่จะสร้างสรรค์ “เสียงวิญญาณ” หรือ “เสียงแห่งความตาย” ที่มันพร้อมจะตามหลอนคุณแบบหายใจรดต้นคอ แม้จะเดินออกจากโรงภาพยนตร์ไปแล้วก็ตาม
“หนังเรื่องนี้ โดยเรื่องหลักเป็นเรื่องของผี คือมันเป็นหนังผี ความสนุกของเรื่องคือมันจะกระตุ้นคนดูด้วยจังหวะ เหมือนวงดนตรีสักหนึ่งวงมาเล่นให้คุณฟังสด ๆ มันจะให้ความรู้สึกที่แตกต่างไป คนดูหนังเรื่องนี้ต้องได้ความรู้สึกนั้น อันนี้ผมเน้นมาก ๆ เลย  คนดูหนังเรื่องนี้จะต้องได้ความรู้สึกที่เกิดกับตัวละครนั้นแน่ ๆ  ความรู้สึกของตัวละคร 2 คนเนี่ยค่อนข้างชัดมาก ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นในการกระทำของพวกเขาจะตามมาหลอนคุณแบบเสียวสันหลังได้เลย  เพราะผมได้ดีไซน์เสียง การเคลื่อนไหวของเสียง การผสมเสียง การใช้ดนตรี  การใช้ Sound Design ต่าง ๆ ทำให้มันมีอีกมิติหนึ่ง เป็นมิติของโลกคนตาย ที่คุณจะได้ยินแล้วเหมือนมีใครมาหายใจรดต้นคอคุณเลยทีเดียว ซึ่งการออกแบบเสียงอย่างนี้ มันเหมาะสำหรับหนังเรื่องนี้มาก เพราะมันให้ความรู้สึกหลอนได้เป็นอย่างดี  ผมก็เลยมองว่าน่าจะทำแบบนี้ดีแล้ว แต่ทางด้านเนื้อหาของหนังเนี่ยมันก็เสริมกันอยู่นะ มันมีเรื่องราวที่เราต้องติดตาม  มันเป็นหนังแบบคนที่ชอบความลึกลับ มันจะพาคุณไปท่องโลกของคนตายและสัมผัสความรู้สึกของตัวละคร 2 คนเหมือนคุณต้องเข้าไปสืบกับมันด้วย แต่เป็นการเข้าไปสืบแบบให้สัมผัสกับความรู้สึก สัมผัสกับรสชาติของความตายได้เลยครับ
คือเราดูบรรยากาศ เราดูความรู้สึก แล้วผมก็ใส่ความรู้สึกให้คุณไป ใส่ไปทั้งสองโลกเลยคือ โลกคนเป็น กับ โลกคนตาย ทั้งเรื่องเลย วิธีการมิกซ์เสียงเรื่องนี้จึงแตกต่างออกไป เพราะความตั้งใจแรกที่เซ็ตเรื่องขึ้นมาทั้งสองโลกประกอบกันจนแยกกันไม่ออก มันเคลื่อนที่ไปตามตัวละคร มันเปียก ชื้น และ แฉะ หม่นเหงาน่ากลัว ถ้าคุญหลับตาลงเพื่อดูเรื่องนี้ด้วยความรู้สึก คุณจะพบอะไรบางอย่าง มันเป็นความน่ากลัวที่รู้สึกได้จริง ๆ เสียงที่เกิดขึ้นในหนังทุก ๆ ฉาก ผมอยากทำให้การได้ยินของคนดูมีมิติมากกว่าเดิมครับ”

ยิ่งไปกว่านั้น การออกแบบเสียงในภาพยนตร์เรื่องนี้ ยังถูกขับเน้นออกมาอย่างโดดเด่นในรูปแบบของเพลงประกอบภาพยนตร์ชื่อ “โลกคนตาย” ที่ได้รับการสร้างสรรค์โดยศิลปินหญิงคุณภาพที่หาตัวจับยากอย่าง “ริค วชิรปิลันธิ์ โชคเจริญรัตน์” ที่ผู้กำกับมีความตั้งใจและใฝ่ฝันที่จะร่วมงานกันมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว “ก่อนจะมาเป็นเพลงประกอบหนังเรื่อง ‘วิญญาณโลกคนตาย’ ก่อนหน้านั้นผมได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งมีบทความเกี่ยวกับนักร้องหญิงคนหนึ่งที่ชื่อ ‘ริค’ ตอนนั้นผมสะดุดกับประโยคหนึ่งที่เธอพูดไว้ว่า ในความมืดที่แสนจะมืดมิดนั้น มองลงไปยังมีแสงสว่างอยู่ หรือพูดสั้น ๆ ก็คือ ในความมืดยังมีแสงสว่างอยู่ ผมประทับใจมาก อัลบั้มนั้นผมรีบไปซื้อมาฟังทันที แล้วก็ได้พบว่าในความมืดมีแสงสว่างอยู่จริง ๆ ครับ พอได้มาทำหนังเรื่องนี้ ผมก็เลยอยากใส่เพลงในหนังซักเพลงที่เป็นผลงานของคุณริคซึ่งผมคิดว่าเป็นสไตล์ที่เหมาะกับหนังเรื่องนี้มาก ๆ ผมก็เลยเชิญเธอมาคุยงานเพลงกัน ให้อ่านบทและเล่าพลังทั้งหมดของหนังเรื่องนี้ มันก็เลยเกิดเป็นเพลง ‘โลกคนตาย’ขึ้นมา ซึ่งคุณริคทั้งแต่งเนื้อร้อง ทำนอง และร้องเองทั้งหมดนะครับ เธอเป็นนักร้องที่มีความสามารถมาก เสียงของเธอมีอารมณ์อ่อนไหว  เธอใช้เสียงของตัวเองเป็นเครื่องดนตรีไปด้วย

เมันให้ความรู้สึกที่ลึกดีจริง ๆ ผมบอกได้เลยว่า มันจะช่วยเพิ่มอารมณ์และความรู้สึกหลอน ๆ ขณะที่ดูหนังเรื่องนี้ได้อีกเยอะเลยครับ เพราะแค่ฟังเพียว ๆ ก็ขนลุกแล้ว แต่นี่ยิ่งไปประกอบกับภาพในหนังด้วยนี่ยิ่งหลอนไปกันใหญ่เลยครับ”

นอกจากงานสร้างฉากและออกแบบเสียงที่ให้ความรู้สึกน่าสะพรึงไปตลอดทั้งเรื่องอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ยังให้ความสำคัญกับการกำกับภาพหรือกำหนดมุมกล้องต่าง ๆ อย่างเต็มที่ เพื่อให้ได้ภาพออกมาสอดคล้องและเกื้อหนุนกันในทุก ๆ ด้าน พร้อมกระตุ้นความรู้สึกของผู้ชมให้เกิดอาการหลอนเป็นเท่าทวีคูณอีกด้วย

“หนังเรื่องนี้เราตั้งใจสร้างสรรค์ในทุก ๆ ส่วนเลย เริ่มตั้งแต่เป็นบท ตั้งแต่คิดเรื่องเลย  ออกแบบดนตรี แม้แต่ช่างภาพก็มาคุยกันเลยว่า ผมอยากใช้เลนส์อย่างเนี้ย เทคนิคพิเศษอย่างนี้ คืออย่างเทคนิคพิเศษอย่างเช่น แบบว่ารูปคนตายจะเป็นยังไง  ผมมองว่า เฮ้ย...รูปคนตายคนที่เห็นผี ผมมีไอเดียประมาณนี้  ความถี่ของคนที่มองไม่เห็นเนี่ย มันจะอยู่ประมาณ 1200-1400 นาโนเมตร  ผมอาจจะผิดบ้างเล็กน้อยแต่ประมาณนี้ มันเป็นความถี่ซึ่งคนทั่วไปมองไม่เห็น ซึ่งมันจะเห็นได้ก็ต่อเมื่อเราต้องใช้ฟิล์มเอ็กซเรย์ถ่าย ผมเลยคิดว่าโลกคนตายน่าจะเป็นลักษณะนั้น มันน่าจะมาจากการที่ม่านตาของมนุษย์ขยาย ผมเลยคิดว่าจะมาแทนภาพอย่างนี้ได้ยังไงดี ก็เลยคิดว่าน่าจะใช้เลนส์ fish eye ทำให้ความรู้สึกว่า มันกลมเป็นเหมือนม่านตาคน แล้วถ้าสีเนี่ยมันก็จะเป็นแบบลักษณะอินฟราเรท คือตาเรามองไม่เห็น  แต่ม่านตาขยายแล้วมันมีความสามารถพิเศษบางอย่างที่ทำให้แบบว่ารังสีความร้อนมันเกาะตัวแล้วเห็นภาพขึ้นมา ก็เลยคิดว่าต้องถ่ายด้วยเลนส์อย่างงี้ ต้องทำสีให้ใกล้เคียงประมาณนี้  ก็เป็นไปได้ประมาณหนึ่งในเทคนิคของบ้านเรานะครับ คือโดยสรุปแล้ว เราต้องการนำเสนอว่าเรามีวิธีคิดในลักษณะนี้นะครับ”

สุดท้าย โปรดิวเซอร์มือฉมังอย่าง “ยอด สุขวิวัฒน์” ได้ออกมาพูดถึงภาพรวมของภาพยนตร์หลอนระทึกขวัญเรื่องนี้เป็นการปิดท้ายว่า
“โดยภาพของหน้าหนังเนี่ย มันเป็นหนังผีนั่นแหละ แต่ว่าเรื่องนี้มันจะเป็นหนังผีซึ่งจะมีความขัดแย้งระหว่างคนกับผี เรื่องราวในอดีตของคนสองคน ซึ่งเกิดเหตุการณ์หรือการกระทำบางอย่างขึ้นในสมัยเค้ายังเด็กอยู่ จนมีผลกระทบกับคาแร็คเตอร์และจิตใจของเค้าตอนที่เค้าเป็นผู้ใหญ่แล้ว ซึ่งเนื้อหาที่น่าติดตามอยู่ที่ว่าเป็นเหตุการณ์อะไร ทำไมถึงทำให้คนสองคนนี้เป็นแบบนี้นะ ผมว่าการแสดงของทั้งของโอและของรัน คือการแสดงค่อนข้างที่จะเข้มข้น แต่ว่าไม่เกินเลยจนกระทั่งมันเกินความน่าเชื่อถือ ผมว่าเค้าเล่นได้ดีมาก ซึ่งส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับเทคนิคการถ่ายทอดผ่านภาพและก็เทคนิคใหม่ของผู้กำกับอย่างคุณอ้นเนี่ย ซึ่งผมคิดว่าเค้าทำได้ดี เค้าทำได้ดีในลักษณะที่ว่าไม่ใช้เทคนิคเพียงแค่เพื่อจะโชว์ว่าเค้าใช้เทคนิคอะไรเป็น แต่ว่าใช้เทคนิคต่าง ๆ มาเสริมบรรยายกาศของหนังซึ่งผมคิดว่าคนดูหนังเรื่องนี้แล้วเหมือนกับว่าจะได้เข้าไปสัมผัสโลกของคนตายจริง ๆ จากภาพที่เห็นและเสียงที่ได้ยินครับ”

DIRECTOR NOTE

คุณเคยมองเห็นตัวเองบ้างมั้ย คุณลองทำความรู้สึกกับตัวคุณดูสิ บางทีคุณอาจจะพบว่าคุณมีวิญญาณดวงหนึ่งติดตามคุณอยู่ ถ้าคุณมองเห็นแล้วเข้าใจกับมันและรู้จักมันดีพอ คุณก็จะรู้ว่า มันคือวิญญาณในตัวคุณเอง วิญญาณของคุณเอง...
โจทย์ตอนนั้นที่ผมได้รับมาหลังจากที่ผมได้เสนอโปรเจ็คต์หนังตลกไปคือ ทำหนังผีมาซักเรื่องหนึ่งก่อน ผมกลับบ้านเลย เครียดมากเคยดูหนังผีมาก็เยอะ ทั้งเทศและไทย จะทำอย่างไรดีที่จะได้หนังผีที่เป็นหนังที่ไม่ต้องไปลอกใคร ไม่มีใครเหมือน และไม่เหมือนใคร ตอนนั้นก็นอนคิดโครงเรื่องไปพลาง ๆ แล้วคอนเส็ปต์ก็ลอยวนเวียนอยู่บนหัวแล้ว แต่มันก็ยังเป็นผี...พี้...ผี และผีอยู่ ตอนนั้นความรู้สึกนั้นบอกตามตรงนะครับ ผมว่าผมเห็นผีแล้วล่ะ มาหลายผีเลยทั้งไทยและเทศ จนในที่สุดผมก็กลับมามองวิญญาณของผมเอง

ภาพยนตร์เรื่อง “วิญญาณโลกคนตาย” เริ่มต้นขึ้นจากไอเดียหนังเรื่องหนึ่งเป็นหนังที่ผมโปรดปรานเอามาก ๆ เรื่อง The Nightmare before Christmas ผมมองไปที่วิญญาณของตัวละครหลักสองตัวแล้วเก็บมันมา เก็บเอาอารมณ์และความรู้สึกความสนุกสนานที่ข่มความเศร้าหมอง มันเลยเป็นหนังของผมที่เล่าถึง ตัวเอกผู้หญิงที่สามารถติดต่อกับคนตายได้ หรือติดต่อกับวิญญาณได้ ส่วนตัวเอกผู้ชายที่เป็นหมอชันสูตรศพ เขาอยู่กับศพหรือร่างที่ไร้วิญญาณ ตัวละครทั้งสองตัวมีปัญหากับวิญญาณของตัวเอง
วิธีการของภาพยนตร์เรื่องนี้จะเน้นในด้านจิตวิทยาของมนุษย์ เช่นแต่ก่อนคุณเกิดมา ตอนเด็ก ๆ เขาบอกว่า อย่าซนนะอย่าไปเล่นไกลนะ ตรงนั้นมืดนะเดี๋ยวผีมาจับหักคอ อะไรอย่างนี้ ผมบอกตรง ๆ นะครับ ผมเชื่อเรื่องผี ผมเคยเจอผี วิญญาณก็มีจริง ก็ผมพูดอยู่นี่ไงครับ
ผีคืออดีตของคน ซึ่งปัจจุบันเขาตายไปแล้ว ไม่มีอนาคตแล้ว คนเราเมื่อเจอผี ก็เจออดีตของคน ๆ นั้น เชื่อไหมเรื่องผีนี้มันตลกมาก ๆ เลย ผมปรึกษานักวิชาการท่านหนึ่ง ท่านให้คำแนะนำว่า ผีมันกลัวคน อ้าวแล้วยังไงล่ะ ผมกำลังจะทำหนังผี แต่เรื่องจริง ๆ ผีน่ะกลัวคน ท่านก็บรรยายต่อว่า ผีไม่หลอกคนหลาย ๆ คนหรอก ไม่หลอกคนในที่สว่างหรอก เออ...จริง ผมก็ว่าอย่างนั้น แต่เราพาสาว ๆ เข้าโรงหนัง พอมันมืดวิญญาณของเราก็เริ่มหลอกเธอทันทีเริ่มจากมือค่อย ๆ โอบ ค่อย ๆ (ขอโทษครับขอหยุดก่อน เริ่มนอกเรื่องแล้ว) กลับมาที่ผีกลัวคน ผมเชื่อนะ เชื่อจริง ๆ ผมว่าเราลองเปิดไฟไว้ทั้งคืน ตรงไหนมืดเราก็ติดไฟ เปิดมันให้สว่างไม่มีกลางคืนเลย มันคงไม่มีผีมาหลอกแน่ ๆ ทีนี้กลับมาที่หนังคนทำไมเจอผี เอ๊ะ...หรือว่าผีเดินอยู่ดี ๆแล้วมาเจอคน มันยุ่ง ๆ อยู่เหมือนกัน บางคนบอกว่าผีมาขอส่วนบุญ อันนั้นผมก็ว่า มันเป็นเรื่องของศาสนาหรือทำให้เราสบายใจ แต่ผมมองว่า ถ้าผมไปฆ่าใครมา ผมคงเห็นผีแน่ ๆ ไม่ต้องรอให้มืดหรืออยู่ตัวคนเดียวหรอก
ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงคิดขึ้นมา ทำมันขึ้นมาเพื่อออกมาจากแนวผีที่หลาย ๆ เรื่องทำกันมา หนังเรื่องนี้ไม่มีช็อตลอก ไม่มีซีนลอก ไม่มีความตั้งใจนั้นเลย มันทำขึ้นมาเพื่อจะพูดสั้น ๆ ให้เข้าใจว่า ผู้หญิงคนหนึ่งติดต่อกับวิญญาณได้ ผู้ชายคนหนึ่งต้องการค้นหาวิญญาณ เพื่อรู้เรื่องราวที่ติดอยู่ในใจเขา และแล้วทั้งสองคนก็มาเจอกัน
เรื่องราวทั้งหมดมันทำให้เขาทั้งสองค้นพบความจริงของคำว่า วิญญาณโลกคนตาย...มันทำให้ค้นพบวิญญาณตัวเอง

“ผมจะทำให้คนดูกลับบ้านไปเห็นผี“                  

ประวัติผู้กำกับ

ถือเป็นผู้กำกับหนุ่มจากวงการโฆษณา ที่มีมุมมองใหม่ในการทำงานด้านภาพยนตร์อีกคนหนึ่งของวงการ หลังจากผ่านงานด้านต่าง ๆ มามากมาย ทั้งงานทางด้านโฆษณาและงานภาพยนตร์เทเลพิคเจอร์แล้ว           ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกที่ผู้กำกับหนุ่มไฟแรงคนนี้ จะนำเอามุมมองใหม่ ๆ ทางด้านภาพยนตร์ มาเปิดตัวกับงานบนแผ่นฟิล์มอย่างสมบูรณ์แบบ ในภาพยนตร์ที่จะสะท้อนแง่มุมความเป็นและความตายในแบบที่ไม่ค่อยได้พบเห็นกันบ่อยนักในภาพยนตร์ไทยสักเรื่องหนึ่ง กับภาพยนตร์ที่เน้นการเล่าเรื่องผ่านการแสดงเชิงลึกอย่าง “วิญญาณโลกคนตาย” (The Spiritual World) เรื่องนี้

ผลงานที่ผ่านมา :
- ภาพยนตร์โฆษณา
- ภาพยนตร์แอนิแมชั่นเพื่อการศึกษา
- ภาพยนต์เทเลพิคเจอร์ เรื่อง ไพ่มรณะ และ กล่องสังหาร