เรื่องราวของหนุ่มที่ชื่อ Saint Laurent
เขาว่ากันว่า อีฟ แซงต์ โลรองต์ เป็นดีไซน์เนอร์ที่มีชื่อเสียงจากการสัมผัสธรรมชาติของผู้หญิงได้อย่างถึงที่สุด เป็นคนแรกที่กล้าโชว์หน้าอกของหญิงสาวได้อย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา และนี่คือความโดดเด่นของหนังประวัติบุคคลเรื่องนี้ นุ่มนวล แผ่วเบา เหงาและอ่อนโยน
ในบรรดาหนังศิลปินสามคนที่เข้าเทศกาลปีนี้อย่าง Grace of Monaco, Mr. Turner และ Saint Laurent นั้น ดิฉันชอบเรื่องนี้มากที่สุด เพราะผู้กำกับเข้าถึงจิตวิญญาณของอีฟ แซงต์ โลรองต์ในวัยหนุ่มอย่างลึกซึ้งและะชัดเจน หนังเล่าเรื่องชีวิตของเขาช่วงปี 1967 1976 ซึงเป็นช่วงที่เขาไม่ได้เป็นลูกจ้างของดิออร์ต่อไป แต่มาตั้งบริษัทเองหลังจากประสบความสำเร็จในการทำงานกับดิออร์จนมีชื่อเสียง หนังจึงมิได้เล่าประวัติการก้าวเข้าสู่ความรุ่งเรืองในการทำงาน แต่เป็นการเปิดเผยตัวตนด้านหนึ่งของเขา
โรลองต์ได้ชื่อว่าเป็นคนที่เปราะบางมาก ซึ่งผู้กำกับ Bertrand Bonello ได้ถ่ายทอดออกมาให้เห็นอย่างนุ่มนวลและอ่อนไหว การแสดงของ Gaspard Ulliel ดูเหมือนจะทุ่มตัวเองเพื่อรับบทนี้ได้อย่างน่าทึ่ง เขาน่าจะลดน้ำหนักจนผอมเหลือแต่กระดูก โรลองต์ที่เราเห็นเป็นคนเปราะบางอย่างที่ว่า อ่อนไหวและเป็นศิลปินอย่างเต็มที่ เขาเข้าถึงสิ่งที่น่าจะทำให้เขาจบชีวิตได้อย่างรวดเร็วเหมือนคนอื่น ๆ อย่างยาเสพติด เหล้า บุหรี แต่กลับลายเป็นว่าเขาสามารถมีชีวิตจนถึงวัยชราได้อย่างน่าสนใจ โรลองต์เป็นคนที่มีทั้งความเปราะบางและเข้มแข็งอยู่ในตัว อาจจะเป็นตรงจุดนี้ที่เขาสามารถเข้าถึงจิตวิญญาณของผู้หญิงในการออกแบบเสมอ
ผู้กำกับดึงให้เราเข้าไปสู่โลกของโลร็องต์ได้อย่างลุ่มลึก หงอยเหงาและเหน็บหนาว ขณะเดียวกันก็มีกำลังใจ มันทำให้เราเห็นว่าชีวิตของหนุ่มที่ประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว มีทั้งความงดงามทางหน้าตา ความร่ำรวยและวัย มันก็ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดไว้เสมอไป หนังได้เชื่อมโยงกับสังคมหนุ่มสาวได้อย่างน่าทึ่ง และเมื่อดูไปแล้ว ชวนให้นึกถึงยุคหนุ่มสาวในช่วงนั้นอย่างที่เราคุ้นเคย เพียงแต่หนุ่มสาวคนนี้เผอิญชื่อโลร็องต์ที่เป็นดีไซนเนอร์นั่นเอง
|