DAY 5 กองทัพฮ่องกง กับ Rachel Weisz
วันนี้ดูหนังประกวดแค่สองเรื่องเท่านั้น เพราะภารกิจมากมาย แต่ก็ได้ถ่ายรูปมากขึ้น (หน่อยหนึ่ง) เอามาจากกันนิดหน่อยนะคะ
 |
จอห์นนี่ ฮัลลีเดย์ ดาราร็อคชื่อดัง รับบทมือปืน กับ ตู้ฉีฟง ใน Vengeance
|
| |
|
คงคุ้นหน้าคุ้นตากันดี กับสองนักแสดงชื่อดังของฮ่องกง
|
| |
|
Rachel Weisz กับหนังฉายพิเศษ Agora (ซึ่งไม่สนุกเลย)
|
DAY 3 มาร์ติน สกอร์เซซี่ กับ โดเรมอน
วันนมีหนังดีเข้าประกวดสองเรื่อง ได้แก่ Bright Star ของเจน แคมเปี้ยน และ Taking Woodstock ของ อั้งลี่
ฉันก็เอาแต่ดูหนัง และทำโน่นทำนี่ ไม่่่ไปถ่ายรูปดาราด้วยซ้ำ เนื่องจากดาราไม่ดังกันส่วนใหญ่ ส่วนผู้กำกับ ดิฉันก็ได้ลายเซ็นมานอนกอดอยู่แล้ว ก็เลยไม่ได้วิ่งเท่าไร แก่แล้ว ส่วนรูปข้างล่าง อาศัยเพื่อน
 |
พระเอกจากหนัง Bright Star เล่นเป็นจอห์น คีตส์ หนังของเจ๊เปียน
|
| |
|
เจน แคมเปียน นั่นเอง ซึ่งคนส่วนใหญ่จะชอบหนังของเธอกันนะ ยกเว้นดิฉัน เพราะดันให้ใจไปกับ The Piano แบบกู่ไม่กลับ |
| |
|
ผู้กำกับกับดาราสาว แอ็บบี้ คอร์นิช
|
|
แฟนเกาหลีคงคุ้นหน้าคุ้นตากันกับพระเอกเกาหลีคนนี้ ซงกังโฮ จากภาพยนตร์เรื่อง Thirst คราวนี้มาเป็นบาทหลวงแวมไพร์ |
|
นางเอกของงาน คิมออกอิน เล่นเก่งมาก
|
 |
กี่ปีกี่ปี เขาก็ยังคงหน้าตาแบบโดเรมอนได้เหมือนเดิม ...ปาร์กชานวุึค
|
| |
มีคนบอกว่าหนังเรื่อง Precious ในสาย Un Certain Regard ดีมาก ทุกคนต่างยืนแสตนดิ้งโอเวชั่นกันใหญ่เลย เขาบอกกันว่า จนผู้กำกับน้ำตาไหลเลย
ค่ำวันนั้น ดิฉันไปดูหนังเก่าที่เอามาทำแล็บใหม่ เรื่อง The Red Shoes ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นหนังเก่าหรอก แต่เห็นชื่อมาร์ติน สกอร์เซเซ่ มาเปิดงาน แหม ดิฉันได้เจอคุณตาในระยะชิดใกล้ แต่เหมือนอย่างเคย ไม่มีกล้อง เขาไม่ให้เอากล้องเข้าโรงหนัง ดิฉันก็เลยต้องใช้กล้องมือถือแทน
DAY 2 เมื่อคุณแจ๋วกลายเป็นดาว
ขอโทษค่ะ ปีนี้ไม่ค่อยมีกระแสข่าวในแต่ละวันเท่าไร เพราะไม่ค่อยมีดาราดัง ๆ ของโลกมามากกันสักเท่าไร แต่เป็นปีที่หนังดี ก็เลยใช้เวลาไปดูหนังค่อนข้างเยอะ มากกว่าไปห้องแถลงข่าวหรือถ่ายรูปดารา อย่างวันที่ 2 นี้ ฉายหนังประกวดและแถลงข่าวสองเรื่อง เรื่องแรกเป็นหนังอังกฤษชื่อ Fish Tank ส่วนเรื่องที่สอง ได้แก่ หนังของ Lou Ye
สำหรับรอบแรกของเช้านี้นั้น ก็มีเรื่องขำขันเล็ก ๆ น้อย ๆ ในรอบที่ฉาย Fish Tank ขณะที่เวลาเกือบจะถึงแปดโมงครึ่งนั้น อยู่ดี ๆ ก็มีพนักงานทำความสะอาดขึ้นไปถูพื้นตรงเวที ปรากฎว่าเรียกคะแนนจากบรรดาพวกสื่อได้โขอยู่ ทุกคนปรบมือเชียร์ให้อย่างยินดี สาวเจ้าก็ดูเหมือนจะติดใจ ถูกแล้วถูอีกอยู่นานกว่าห้านาที อิฉันได้แต่ใช้กล้องมือถือถ่ายภาพในระยะไกลอยู่ เพราะเขาไม่ให้เอากล้องเข้ามา แต่ตอนนี้ยังหาบลูธูทส่งภาพไม่ได้้ค่ะ
ระหว่างวันก็โลดแล่นไปเรื่อย ๆ ดิฉันใช้เวลาไปกับการดูหนังค่อนข้างเยอะ ประมาณวันละ 3 - 4 เรื่องเป็นต้นไป นอกจากหนังประกวดสองเรื่องแล้ว ก็ไปดูหนังเปิดของสาย Un Certain Regard ที่นางไม้ เขาเข้าสายอยู่ เป็นหนังของผู้กำกับอิหร่าน Bahman Ghobadi เรื่อง Noone Knows About Persian Cats
DAY 1 กรรมการปีนี้มาแบบสบาย ๆ
ขออภัยเขียนช้า พอดีเมื่อวานนี้มีภารกิจเยอะ หลังจากดูหนังเปิด ก็ไปตามงานให้เทศกาลหนังตลก ผลตอบรับมีแต่ปฎิเสธ ไปเชิญคนท่านหนึ่งมาเป็นกรรมการตัดสินให้ ก็ถูกปฎิเสธ แถมหนังอีกเรื่องหนึ่งที่กะว่าจะให้เป็นหนังปิด ก็คิวไม่ว่าง อารมณ์บ่จอย ถือว่าฤกษ์ไม่ดี ของดทำงานให้เทศกาลหนังตลกสักวัน
ประมาณบ่ายครึ่ง รีบไปเข้าห้องแถลงข่าวของคณะกรรมการ (อาการบ้าเห่อบัตรสีชมพูยังมีอยู่ ปีที่แล้ว ไม่ได้เข้า เพราะบัตรสีฟ้า ก็เลยไม่มีใครถามเจ้ย ตอนนั้นก็เลยส่งกระแสจิตไปยังคนดูแลสื่อของเทศกาลที่ชื่อ Christian Aimes ปีหน้าจงให้บัตรสีชมพูกับข้าซะดี ๆ เพราะถ้าข้าอยู่ในห้องแถลงข่าว เจ้ยก็จะมีคนถามอย่างน้อยก็ข้าพเจ้านี้แหล่ะ)
สำหรับการสัมภาษณ์กรรมการในห้องแถลงข่าวนั้น ก็มีหลายคำถามน่าสนใจ ปีนี้ที่น่าสนใจก็ืคือ มีกรรมการผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย แต่น่าเสียดายว่า กรรมการผู้หญิงทั้งหมดมาจากสายการแสดงหมดเลย ขณะที่กรรมการผู้ชายก็เป็นผู้กำกับซะเกือบหมดเหมือนกัน เพราะกรรมการเยอะไปหน่อย ก็เลยไม่มีใครถามสาวสวย Asia Argento เลยตรง ๆ มีแต่คำถามที่ทางโฆษกขอให้กรรมการทุึกคนตอบ ซึ่งประเด็นนี้ก็มีึคนถามท่านประธานด้วยเหมือนกัน
Isabelle Huppert ตอบว่า ก็ดีใจนะ แต่ไม่อยากให้คิดถึงเรื่องนี้กันมากนัก เพราะในการทำหนังมันไม่สามารถแยกเพศได้ มันเป็นจักรวาล ผู้กำกับชายหลาย ๆ คนก็มีความเป็นหญิงเหมือนกัน
คำถามแรกถูกโยนให้อิซาเบล ถามว่าเธอจะให้ประเด็นชี้นำเป็นพิเศษหรือไม่ เธอตอบว่า เธอคงไม่ทำแบบที่ฌอนน์ เพนน์ทำเมื่อปีที่แล้ว โดยการสั่งให้กรรมการให้ความสำคัญกับหนังการเมืองเป็นพิเศษ สำหรับเธอและกรรมการท่านอื่น ๆ "เราจะไม่"ตัดสิน" หนัง แต่จะ "รัก" หนัง
สำหรับการถามนั้น ประเด็นที่น่าสนใจ ก็คือ ในเรื่องการตัดสิน กรรมการปีนี้มีนโยบายแบบเิบิร์ด เบิร์ด คือ มาแบบสบาย เริ่มจากการที่คนถาม Robin Wright Penn (ภรรยาของท่านประธานฌอนนฺ เพนน์เมื่อปีที่แล่ว - เมาท์นิด ๆ เธอหน้าบึ้งตลอดเลย แต่ก็ยังชอบเธออยู่ดี เพราะชอบสามี : ) เธอบอกว่า สำหรับเธอแล้ว คำว่า Judge ตัดสินนั้นมีความหมายในเชิงลบสำหรับเธอ เธอคิดว่า เธอคงจะเน้นการ share ความคิดเห็นและความรู้สึกระหว่างคณะกรรมการมากกว่า
สำหรับกรรมการท่านอื่น ๆ ก็ตอบคล้าย ๆ แบบนั้น คือจะรับฟังความคิดเห็นกันเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้น ผู้กำกับตุรกีืมือรางวัล Nuri Bilge Ceyland ซึ่งตอบว่า จริงแล้ว สำหรับเขา สิบนาทีแรกก็ทำให้ผมตัดสินอะไรเกี่ยวกับหนังเรื่องนั้นไปแล้ว แต่เท่าที่ผ่านมา หนังของแท้มักจะน่าเบื่อมาก่อน แต่พอดูไปเรื่อย ๆ มันจะเริ่มค่อย ๆ เข้ามาครอบงำในใจของเรา ผมคงต้องระวังที่จะตัดสินใจและไม่ไว้วางใจตัวผมเอง เพราะความรู้สึกแรกของผมอาจจะไม่ถูกต้อง
จากคำถามตรงนี้ ก็เลยมีคนเอามาย้อนถามท่านประธานกรรมการว่า จะมีการไล่กรรมการให้กลับไปดูหนังอีกรอบไหม อิซาเบล ฮัพเพิร์ธตอบอย่างสั้น ๆ แบบกวน ๆ ว่า Why Not?
สำหรับผู้กำกับลีชางดงนั้น มีคนถามว่า ปีนี้มีหนังเกาหลีเข้าตั้งหลายเรื่อง คิดว่าจะมีปัญหาไหม ลีชางดงตอบอย่างสั้น ๆ ว่า สิ่งที่จำเป็นสำหรับเมืองคานส์ คือ หนัง That's it. แล้วก็จบรายการของท่านอดีตรัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรม
การตอบคำถามในกรรมการชุดนี้นั้น ส่วนใหญ่จะตอบกันเป็นอังกฤษทั้งหมด แม้แต่ลีชางดง ที่แม้จะมีล่ามมาด้วย ยกเว้นก็ซูฉีเท่านั้นที่ตอบโดยผ่านล่าม
สามกรรมการสาวคนสวย จากบน โรบิน ไรท์ เพนน์, ซูฉี, และเอเชีย
PRE D - DAY กับขบวนการไก่โห่และบ้าเห่อ
กลับมาตามคำเรียกร้องของ (ตัวเอง) สำหรับการรายงานสดเทศกาลหนังเมืองคานส์ครับผม ปีนี้มีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง แต่ทั้งหมดเป็นเรื่องดี ๆ ทั้งนั้น
เรื่องแรกก็คือ คานสอัพเกรดบัตนผ่านประตู เอ้ย บัตรเพรสเว็บเล็ก ๆ ของเราในที่สุด โดยให้บัตรสีชมพู ซึ่งส่วนใหญจะให้หนังสือพิมพ์รายวัน ก่อนหน้านี้นั้น เราได้บัตรสีฟ้า ซึ่งเป็นบัตรสำหรับหนังสือหนัง หรือสื่อเฉพาะด้าน อย่างเว็บไทยซีเนม่า
เมื่อวานนี้ ตอนรับบัตรแรก ๆ ก็เฉย ๆ แต่พอจับมาดูใกล้ ๆ ทันในนั้น สมองอันที่เคยเชื่องช้า ก็ไหลปรู๊ดปร๊าด นึกขึ้นได้่ว่า เฮ้ย ไอ้บัตรนี้มันพวกอภิสิทธิ์นี่นา
ตัวดิฉันเคยได้รับบัตรแบบนี้ตอนสามปีแรก ที่ยังทำงานหนังสือพิมพ์อยู่ แต่พอลาออก ไปหลาย ๆ ครั้ง ก็เป็นบัตรหนังสือหนังของเพื่อน ๆ ก่อนที่จะมาเป็นเว็บของตัวเองในที่สุด
ไม่เห่อเลย
พลิกดูซ้ายขวา พร้อมขยี้ตาสิบหน ก็ชัดแจ้งว่า นี่มันของจริง พลันสำนึกขั้นสุดท้ายก็ยังไม่วายที่จะไม่เข้าข้างตัวเองว่า อ่า สงสัยปีนี้เขาลดเกรดบัตรสีชมพูแหง ๆ เว็บไทยซีเนม่าถึงได้
แต่เมื่อเช้า ตอนเข้าไปดูหนังเปิด UP เขาก็ให้เราเข้าช่องอภิสิทธิ์นี่นา ท่าจะจริงแล้ว โอ้ ลัลล้า ว่าแล้วก็รีบเขียนอีเมล์บอก ฟิลิป เชียห์ อดีตไดเร็คเตอร์เทศกาลหนังสิงคโปร์ เพราะฟิลิปเป็นคนสอนฉันมาตลอด ว่าให้ภูมิใจกับบัตรสีฟ้า ตามประสาพลพรรคสีฟ้าด้วยกัน (อ่า ไม่ใช่ทั้งเหลือง และแดง) เพราะมันเป็นสื่อที่เราสร้างขึ้นมาเอง ไม่จำเป็นต้องไปง้อหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่แบบบ้านเรา ที่ให้เขียนฟรีลูกเดียว
อีกคน บอกชลิดา เดี๋ยวพรุ่งนี้ นุช พิมพกามา จะบอกนุชอีกที แบบลิงโลดเต็มที่
สำหรับเมื่อวานนี้ ก็ยังไม่ค่อยมีใครมากันเท่าไร ทางเทศกาลก็ยังจัดของกันยังไม่เสร็จเลย เราก็เลยถ่ายรูปมาให้ดูกันเล่น ๆ นะคะ
หน้า Palais des Festival
หน้าทางเข้า แต่ถ่ายจากอีกมุม
จัดยังไม่เสร็จจริง ๆ
ที่ตรงนี้ไม่เคยเงียบ มาแต่ไก่โห่ และทำงานก่อนเสมอ .....ห้องนักข่าว
อีกพลพรรคไก่โห่ ฝรั่งมุงมาตั้งเก้าอี้จองตั้งแต่วันก่อนเปิดงาน
|
